Wildkamperen op de West Highland Way
De West Highland Way doorheen het westelijke Schotland mag dan al bijna tot de platgetreden paden behoren, als je...
Dinosauriërs zijn altijd een bron van fascinatie geweest voor mezelf en voor Jeroen. Al van toen we jonkies waren, konden we meebrullen met de Tyrannosaurus Rex of ons eindeloos verliezen in de pracht van de rugplaten van een Stegosaurus. Geen wonder dat we dan ook enorm enthousiast werden, toen we hoorden dat er nieuwe dinosaurussporen waren ontdekt op Isle of Skye nét toen wij er waren!
Onze trip naar de Isle of Skye was er vooral eentje om ons volledig onder te dompelen in de pracht van het land en de kust. Jeroen fotografeerde er lustig op los en liet zijn nieuwe drone er voor de eerste keer het luchtruim verkennen. We waren gebivakkeerd in een klein hutje achter in de tuin bij locals en het was daar dat we via de aan- en uit knipperende internetverbinding van maar liefst 4 verschillende personen het nieuws vernamen.
“Hello, gelieve uw “pootafdrukken” niet meer zo nadrukkelijk achter te laten, zij zijn jullie op het spoor!! https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/04/03/zeldzame-dinosaurusafdrukken-gevonden-op-schotse-eiland-skye/”
Dat hoefden ze ons geen twee, of zelfs vier keer te zeggen! Meteen bij het volgende ochtendgloren richtten we onze stalen koets richting Brother’s Point (“Rubha nam Brathairean”) aan de oostkust van het schiereiland Trotternish.
Op weg naar de dinosauriërs, poging 1
De dagen voordien waren erg mild geweest qua weer naar Skye normen. Daarom baalden we even bij het voelen van erg natte regendruppels op onze jassen, toch lieten we ons niet afschrikken en daalden we gezwind af naar het strand. Beneden werden we verwelkomd door een ruig rots- en steenlandschap waar woeste golven zich met plezier op te pletter stortten. O ramp, het was vloed! Stom van ons om niet eerst de getijden op te zoeken, maar we waren als kinderen verblind door het vooruitzicht om zó dicht bij dinosauriërs te kunnen komen.
En als klap op de vuurpijl begon het nog te hagelen ook. Dus na enkele ruige shots en een lachconcerto van een tiental zeehonden in de baai, dropen we noodgedwongen en teleurgesteld terug af. We moesten nog tot vier uur in de namiddag wachten om bij een beter getijde en helderder weer nog eens een poging te ondernemen. In de tussentijd beklommen we uit frustratie een nabij gelegen heuvelkam.
Eindelijk laag tij, poging 2
In de namiddag hadden we meer geluk. Het weer zat mee en de zee was ver genoeg weg getrokken om de rotsbedden droog te leggen en een boel felgekleurde landrotten aan te trekken. Bij iedereen die we zagen, stelden we de vraag of ze de pootafdrukken hadden gevonden. Maar steeds werden we getrakteerd op een teleurstellend antwoord. Het was blijkbaar toch niet zo simpel om ze te vinden!
Ook beneden op de rotsbedden hadden we geen geluk. Ik denk dat sommige dinojagers er op den duur hallucinaties van kregen. Eentje zag in duidelijke erosiesporen een hele kudde sauropoden voorbij trekken. Daar konden wij uiteraard geen genoegen mee nemen. Ik speurde elk hoekje en kantje af van de rotskust en zag in mijn ooghoek dat Jeroen volledig in zijn eigen, stuurse stijl doodleuk de klif omhoog klom.
Plots riep hij luid mijn naam en gebaarde wild dat ik verder de kustlijn moest volgen. In een flits dook hij zelf naar beneden en iets later stonden we samen met een gecombineerde hartslag van 320 op een afgelegen stuk rotsstrand. Jeroen en een toevallig gevolgde oudere man tuurden in het rond. En ik keek wat er vlak voor mijn voeten lag, een gigantisch grote pootafdruk!
Hallo? We hebben jackpot!
Ik moest wel tot drie keer roepen vooraleer Jeroen besefte wat er gaande was, maar dan klikte het eindelijk. We hadden het gevonden! Blij als kinderen dansten we rond en ook de oudere man kon zijn geluk niet bedwingen. Doodserieus vroeg hij ons of we “professionals” waren, maar Jeroen was de eerlijkheid zelve en legde in detail uit hoe hij er achter gekomen was waar te zoeken.
Op een foto bij een nieuwsbericht over de pootafdrukken stond een unieke rotsformatie waarvan hij vermoedde dat ze van op een afstand te zien zou zijn. Daarom klom hij op de klif om een goed overzicht te krijgen. En ja hoor, vrij snel zag hij de rotsformatie enkele honderden meters verderop en riep mij om mee te komen. Zo simpel kan het zijn.
Na het vinden van deze ene pootafdruk zagen we ook de andere afdrukken rondom ons verschijnen. Heel de rots was bezaaid met dinosporen! We voelden ons een beetje als Indiana Jones na het betreden van een verborgen tempel. Onze toevallige metgezel deelde in de vreugde en we assisteerden elkaar in het nemen van enkele epische shots. Missie geslaagd!
We wilden alle mensen ter plaatse, die geen geluk kenden, uiteraard niet onwetend achterlaten. Dus vertelden we iedereen die we tegen kwamen het “geheim” van de locatie van de dinosporen. En ook jullie geven we graag de exacte locatie mee. Want zeg nu zelf, wie wil er niet zeldzame dinosaurusafdrukken vinden?
Waar vind je de dinosporen op Isle of Skye?
Het makkelijkst is om, eens je op Isle of Skye bent, te navigeren naar het Glenview Hotel & Skye Pie Cafe in Culnacnoc iets ten zuiden van het dorpje Staffin. Aan het hotel kan je parkeren en van daaruit heb ik onderstaande, handige map getekend om tot aan de dinosporen te komen.
Ik heb ook aangeduid waar er een poort is. Daar lijkt het even alsof je privéterrein betreedt, maar je kan gewoon de poort openzwaaien en daarna meteen rechts het graspad inslaan. Dat loopt naar beneden naar de kust.
Echter ook een waarschuwing. De kust aan Brother’s Point is vrij ruig en de rotsen glibberig. Zorg er dus voor dat je zeker bij laag tij op zoek gaat naar de afdrukken. De getijden kan je onder andere hier terug vinden https://tides.willyweather.co.uk/he/highland/staffin.html
En een extra tip om de juiste locatie te vinden, gebruik de methode van Jeroen en zoek naar de typische rotsformatie vanuit een hoger gelegen plek. We geven je een foto mee met daarop de rots waarnaar je moet zoeken. (in realiteit zal je enkele honderden meters meer naar links staan) Enjoy the hunt!
Comments
3 CommentsCaers Bart
mei 24, 2018De Pies in het Skye Pie Cafe zijn trouwens uitstekend 😉 Voor wie dan toch in de buurt is en een dino-hongertje heeft.
shokishombolo
mei 25, 2018Indrukwekkend betoog. Dank u! custom writing
Leukste Bezienswaardigheden Isle of Skye Schotland || The London Tester
apr 30, 2019[…] wanderersblues.be […]