Waar ecologisch verantwoord walvissen spotten?
Vandaag een blog over een onderwerp dat me nauw aan het hart ligt: walvissen. Waarom ben ik zo gek op walvissen?...
Hoe combineer ik mijn passie voor reizen met een ecologisch verantwoorde levensstijl? Het is een pertinente vraag die mij met de regelmaat van de klok uit mijn slaap houdt. Ik ben gek op reizen, maar helaas gaat dat hand in hand met een heleboel extra CO2-uitstoot. Via mijn blog wil ik mensen aanmoedigen om te reizen en te ontdekken, maar onmiskenbaar dragen deze reizen wel bij tot een verdere opwarming van de aarde.
Daar komt dan ook nog eens bij dat hoe meer ik reis, hoe meer ik besef op wat voor een prachtige planeet wij leven en hoe belangrijk het is om er goed zorg voor de dragen. Door de snelheid waarmee het klimaat opwarmt, dreigt onomkeerbare schade voor onze planeet. Dat uit zich volgens verschillende VN-onderzoeken op diverse manieren, zoals:
Voldoende wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat de klimaatopwarming een feit is en er dringend ingrijpende maatregelen genomen moeten worden. Natuurlijk is mijn eigen ‘aandeel’ in de opwarming van de aarde marginaal vergeleken met vervuilende industrieën, maar toch is dit probleem volgens mij belangrijk genoeg om ook op individueel vlak de eigen uitstoot zoveel mogelijk te beperken.
Ik herinner me dat we in het vijfde middelbaar in de les aardrijkskunde onze Ecologische Voetafdruk (EVA) moesten berekenen. Bijna iedereen zat ruim boven de 1,8 hectare waar we ‘recht’ op hadden en daarmee verbruikten we dus meer dan wat de aarde jaarlijks produceert. Dat maakte erg veel indruk op mij en deed me beseffen dat onze levensstijl schade berokkent aan onze planeet. Organisaties zoals ‘ecolife vzw’ bieden iedereen de mogelijkheid zijn/haar Ecologische Voetafdruk te berekenen. Ik kom nu uit op 3,7 hectare, wat ruim onder het Belgische gemiddelde van 7 hectare ligt. Doe ik het dus goed? Neen eigenlijk, want het is nog altijd veel meer dan de vooropgestelde 1,8 hectare per persoon.
Na de berekening volgen er een aantal tips om je verbruik verder te beperken. Een aantal dingen doe ik al goed: min. 2 maal per week vegetarisch eten, verse, & lokale groeten en fruit kopen, met de fiets naar het werk gaan, de auto amper gebruiken, douchen i.p.v. een bad nemen,… Toch zijn er nog een aantal dingen waar ik extra op moet letten zoals bijvoorbeeld elektronisch apparaten niet op stand-by laten staan en een sticker op de brievenbus kleven om geen reclame te ontvangen. Haalbare zaken, lijken me!
Een belangrijke factor die mijn Ecologische Voetafdruk zo hoog maakt is het feit dat ik af en toe met het vliegtuig reis. Vaak is dat omdat de afstand te lang is om er met een ander vervoersmiddel te geraken of het zou te tijdrovend zijn om met andere middelen te reizen omdat ik nu eenmaal maar een beperkt aantal verlofdagen heb.
Om een voorbeeld te geven: afgelopen weekend ging ik mijn broer bezoeken die in Barcelona woont. Indien ik met de trein zou reizen, zou er amper iets overblijven van mijn weekend. Bovendien is het een realiteit dat vliegen vaak veel goedkoper is. Met mijn beperkt reisbudget is dat helaas een belangrijke factor. Hoewel het me in dit geval goed uitkwam, vind ik het toch een jammerlijke zaak dat vliegen vaak goedkoper is dan met de trein reizen voor korte afstanden. Nationale overheden en het Europese niveau hebben daarin naar mijn mening een belangrijke verantwoordelijkheid.
Daarmee wil ik geenszins mijn eigen verantwoordelijkheid ontkennen. Via de website CompenCO2 werd ik met de neus op de feiten gedrukt. De vlucht voor dit bezoekje aan mijn broer veroorzaakte per passagier maar liefst een extra uitstoot van 670 kg CO2. Ter vergelijking bieden ze een aantal referenties aan:
Mijn reisje naar Barcelona kwam dus overeen met het gemiddeld verbruik van 4,19 wasmachines voor één jaar of 3,19 koelkasten. Dat is dus best wel veel voor een weekendje weg! CompenCO2 biedt de mogelijkheid te compenseren voor de extra uitstoot door een overeenkomstig bedrag als gift te schenken. In mijn geval zou dit €15,14 euro zijn (per ton is het €22,50). Dit geld investeert men in projecten in Afrika, Azië en Latijns-Amerika. Het gaat zowel om alternatieve energiebronnen, energiezuinigere technologie, ondersteuning van slachtoffers van de klimaatopwarming (bijvoorbeeld bij misoogsten of hongersnood) als om herbebossing. Op hun website zie je ook om welke projecten het precies gaat, zodat je weet wat er met je geld gebeurt.
Zal de compensatie voor mijn vlucht en mijn brievenbussticker de klimaatopwarming tegenhouden? Hoogstwaarschijnlijk niet. Toch vind ik zulke individuele acties zinvol. Het zal misschien erg geitenwollensokken-achtig klinken, maar ik ben er van overtuigd dat vele kleine acties samen wél invloed kunnen hebben en op lange termijn misschien zelfs beleidsmakers kunnen overtuigen.
Hoe en of ik mijn liefde voor reizen kan rijmen met een ecologisch verantwoorde levensstijl is een vraag die niet zo makkelijk te beantwoorden is. Omdat ik het erg belangrijk vind om hierover te blijven nadenken en input van anderen erg zou appreciëren, zullen er af en toe blogs over dit thema op Wanderer’s Blues verschijnen. Ik zou het onethisch vinden prachtige natuurfoto’s van pakweg Canada te posten en jullie hier erg enthousiast over te maken, zonder ook de ecologische keerzijde van zo’n reis aan te kaarten.