Onlangs werd ik door Jenny van www.ikreis.net genomineerd voor de Liebster award. Zij nomineerde 5 reisbloggers om onderstaande tien reisvragen te beantwoorden. Omdat ik het hele leuke vragen vond, was ik meteen enthousiast. Achteraf gezien waren sommige vragen wel een tikkeltje confronterend, maar dan op een leuke manier 😉

1. Waar gaat je website over?

De drie zaken waar ik het meest over schrijf zijn reizen, ecologie en eten! Op vlak van reizen gaat het meestal om reistips, reisverhalen of reisinspiratie. Zowel citytrips, weekendjes weg als verre natuurreizen komen aan bod. Stiekem ben ik het gekst op verre reizen naar gebieden met een prachtige natuur! Het ecologisch luik ligt me ook erg nauw aan het hart. Hoe meer ik reis en hoe meer ik van de wereld te zien krijg, hoe belangrijker ik het vind om duurzaam met onze planeet om te gaan en anderen daarin ook te stimuleren. Tenslotte deel ik ook recepten uit de lokale keuken die ik op reis ontdek, leuke eetplekjes. Mijn liefde voor koffie sluipt bovendien ook geregeld mijn blogs binnen 😉

 2. Wat neem je altijd mee op reis?

Ha oei, dat is meteen een moeilijke vraag! Ik pak eigenlijk altijd zeer minimaal in en ben ook wel een dwaze inpakker. Ik laat mijn warme kledij thuis omdat ik niet wil accepteren dat het op reis ook slecht weer kan zijn… Waar ik natuurlijk meestal spijt van krijg nadien. Mijn gsm blijft ook altijd thuis. Ik neem geen EHBO spullen mee omdat ‘er mij toch wel niets zal overkomen’ 🙂 Ik neem ook altijd nét genoeg kledij mee zodat mijn rugzak niet te zwaar wordt. Ik kan dus niet zo gauw iets bedenken waar ik niet zonder kan.

Haha of ja… er schiet mij plots iets te binnen! Ik ben een nogal fanatieke fruit-eter en ik ben vaak bang dat ik op reis geen fruit zal kunnen vinden (wat me eigenlijk nog nooit overkomen is, maar die irrationele angst blijft!). Nu ik er zo over nadenk, heb ik de voorbije 7 reizen altijd appels in mijn rugzak gestopt. Vaak is dat zelfs het zwaarste wat je in mijn bagage kan vinden. Geregeld komen ze er helemaal gehavend uit en één keer raakte mijn bagage voor een paar dagen kwijt in de luchthaven met overrijpe appels als gevolg. Toch leer ik het nooit af om appels mee te nemen 🙂

 3. Wie is je favoriete reisgenoot?

Jeroen!! Hij is erg geduldig en kan dus goed om met al mijn grillen 🙂 Dat is wel een belangrijke vereiste om met mij op reis te gaan, want ik heb wel wat eigenwijze trekjes. Jeroen is steeds enthousiast over mijn reisplannen en gaat ook graag mee op pad. Hij legt ook makkelijk contacten met de lokale bevolking en daar profiteer ik natuurlijk graag mee van. Mijn mama, broer en zusjes vormen ook een ideaal reisgezelschap. Onze gezinsreizen waren steeds een perfecte combinatie van ontspanning, natuur, cultuur en héél veel plezier maken!

4. Met wie zou je nooit op reis willen gaan?

Met mensen wiens ideale reis een all-inclusive strandvakantie is waarbij ze niets anders zien dan hun hotel, een strand of zwembad en heel veel eten. Ik heb er natuurlijk niets op tegen dat mensen die hiervan genieten zo’n reizen maken, maar zelf zou ik hier veel moeite mee hebben. Geef mij maar een budgetreis waarin er veel ruimte is om de lokale cultuur, natuur, keuken, mensen en hun gewoonten te ontdekken!

5. Wat is je meest bijzondere ontmoeting?

Ongetwijfeld was dat onze ontmoeting in Bosnië met Lola, een man die na de Joegoslavische oorlog naar Seattle vluchtte en in de zomervakantie terug naar Bosnië komt. Als soldaat verschool hij zich in de bergen en leerde alles over kruiden, planten en dieren. Hij nam ons mee op een wandeling langs zijn favoriete plaatsen, kennis die nog in de bergen woonden en waarbij hij tijdens de oorlog vaak in de schuur sliep. Hoewel die man erg veel tegenslag heeft gekend, kon hij om kleine dingen gelukkig zijn en deelde dat geluk ook graag met anderen. In het Bosnisch zou Lola “gelukkige man” betekenen, daarom was dit zijn bijnaam geworden. Lola was echt een heel bijzondere man met een hele mooie levensvisie!

6. Wat is je favoriete foto en waarom?

Deze vraag heb ik aan Jeroen doorgegeven aangezien hij de fotograaf van dienst is als we samen reizen. Hij koos voor deze foto die we in Istanbul namen.

“Deze foto is genomen vanuit de Rüstem Paşa Cami moskee aan de Galatabrug. Voor mij roept die steeds weer het avontuur van reizen en het ontdekken van nieuwe culturen op. Het was de eerste keer dat we in het Midden-Oosten waren en we voelden ons zéér ver van huis. Dat wordt in de verf gezet door de minaretten en het water dat je ziet. De achtergrond vervaagt in de smog, maar toont nog net de contouren van een drukke stad. Daar bovenop heb je nog een heleboel ruis in de foto. Normaal probeer je die te vermijden als fotograaf, maar hier werkt het perfect door het gevoel van een oude, nostalgische foto op te roepen. Tenslotte vind ik de compositie ook mooi. De diagonale lijn van de torentjes, die ook nog eens een mooi ritme vormen in de foto. En de twee minaretten die er perfect tussen passen. Het is een foto waar ik graag terug naar kijk.”

7. Wat is het eerste wat je doet als je aankomt op een nieuwe bestemming?

Naar de supermarkt gaan! Ik heb nogal een vreemde obsessie met lokaal eten en kan uren door de supermarkt dolen om nieuwe producten te ontdekken. Ik ben ook altijd bang dat ik honger zal hebben, want daar word ik erg humeurig van. Dus een bezoek aan de lokale supermarkt is standaard het eerste wat ik doe. Je kan er ook op rekenen dat ik op de laatste dag extra veel inkopen doe in de supermarkt en met een koffer vol eten naar huis ga.

Van mijn laatste reis kwam ik terug met 2 pakken kaneelwraps (ja, echt, dat bestaat!), kaneelbollen en tijdens het overstappen in Amsterdam kocht ik nog snel 2 brikken vanillevla, 2 zakken drop en heel veel komijnkaas. Nu ik er zo over nadenk is dat wel een vreemde obsessie, maar ik vind buitenlands eten altijd zo spannend 🙂

8. Ben je wel eens verdwaald?

Jep jep, verdwalen is my middle name 🙂 Ik vermoed dat mijn visueel geheugen niet zo goed ontwikkeld is, waardoor ik nooit kan onthouden of ik ergens al eerder ben geweest. Ik kan wel goed kaartlezen, maar meestal neem ik de moeite er niet voor. Ik vind het stiekem wel leuk om spontaan het ene steegje na het andere in te lopen en zo al verdwalend nieuwe plaatsen te ontdekken. In Rusland gebruikte ik nooit een kaart en oefende mijn Russisch door de weg te vragen. Zo ontdekte ik trouwens dat het cliché van norse Russen hélemaal niet klopt. Verdwalen heeft dus erg veel voordelen. De naam van mijn blog is dan ook niet voor niets ‘Wanderer’s Blues’!

9. Wat is het domste wat je ooit gedaan hebt op reis?

Als ik Jeroen mag geloven is dat “doorwandelen op een trail waar duidelijk een beer zit” en “een uur voor we opstijgen rondlopen in Istanbul stad”. Over die beer wil ik ter mijner verdediging wel zeggen dat we uiteindelijk wél zijn teruggekeerd en dat mijn grondige analyse van de uitwerpselen erop wezen dat het al uren geleden was dat de beer er was. Over dat rondlopen in Istanbul… tsja… daar heb ik geen excuus voor 🙂 Ik vind het altijd zo jammer om terug naar huis te moeten en wil dan ook optimaal profiteren van die laatste momenten. Uiteindelijk kwam het erop neer dat ik met een verzwikte enkel heel erg moest rennen om nog op tijd op de luchthaven te geraken, maar we hebben het toch maar mooi gehaald!

10. Hoeveel stempels zitten er in je huidige paspoort?

Op dit moment zijn het er vijf. Ze komen van Canada, Rusland, Montenegro, Bosnië en Turkije. Ik hoop dat er nog veel bijkomen!!