Eerder postte ik al een blogpost over hoe gemakkelijk en goedkoop je door Montenegro kan trekken met de tent en openbaar vervoer. Nu is het wel stilaan tijd geworden om jullie te vertellen waarom je dat precies zou moeten doen. Naast de vriendelijke mensen en het goedkoop en lekker eten, heeft Montenegro een prachtige natuur! De vijf Nationale Parken die het land rijk is, vormen het hoogtepunt van de natuurpracht. Wij bezochten deze zomer drie van de vijf parken en nemen jullie er graag virtueel mee naartoe!

Lovćen Nationaal Park

Dit park ligt aan de Baai van Kotor en de heeft als startpunt de oude stad van Kotor. In de oude stad zag ik een leuk bakkerswinkeltje met de heerlijkste broden. Omdat ik niet kon kiezen besloot ik de beklimming aan te vatten met 2 grote broden… en evenveel kilo kersen. Ik moet bekennen dat ik een enorme lekkerbek ben en altijd bang ben dat ik te weinig eten zal hebben. Meestal resulteert dit in nodeloos extra gewicht in mijn rugzak, maar in Lovćen Nationaal Park is dit voor de eerste maal in mijn leven effectief verstandig gebleken!

Zo begonnen we aan de klim van ons leven: Jeroen met een belachelijk zwaar fototoestel en ik met 2 broden en 2 kilo kersen. Een mens moet zijn prioriteiten kennen! Het eerste stuk klommen we omhoog langs de steile ‘ladder van Kotor’, een padje vol haarspeldbochten. Bij elke bocht die we maakten, werd het zicht op de Baai van Kotor mooier en mooier. Waar de meeste toeristen terugkeerden moesten wij nog verder klimmen. Lovćen Nationaal Park ligt vooral langs de andere kant van de berg. Een kudde berggeiten leidde me enigszins af van de uitputting. Gelukkig stapten ze sloom uit de weg in plaats van me aan te vallen, maar niet zonder eerst netjes te poseren voor Jeroen. De beesten zijn welopgevoed in Montenegro. Iets later passeerden we een jonge vrouw die net een appelsien gepeld had en die prompt in onze handen stopte toen ze onze loodzware rugzakken en vermoeide gezichten opmerkte. Wat een geluk!

Hoe hoger we kwamen, hoe bewolkter en regenachtiger het werd in Lovćen Nationaal Park. Onze tweede dag in het park werd onvergetelijk door een machtig gedonder, gebliksem en felle regen…dat natuurspektakel duurde zo’n 7 uur lang. Het mausoleum, het hoogtepunt van het park, werd omgetoverd tot een waterval en het water gutste er van de trappen. Het tweede brood en de laatste paar kersen werden soldaat gemaakt en ruimden plaats voor Jeroen’s fototoestel. Zelfs waterdichte fototassen bleken maar tot op een bepaalde hoogte waterdicht te zijn. Vooraleer jullie ons gaan beklagen voor alle miserie van die dag: ik vond het een geweldig avontuur en hoe dramatischer onze toestand werd, hoe meer plezier ik erin kreeg. Nu heb ik tenminste een spectaculair kampvuurverhaal!

Biogradska Gora

Het tweede Nationaal Park is een echte ongeslepen diamant. Ongeslepen omdat het om één van de weinige oerbossen in Europa gaat. Biogradska Gora is zowat het oudste beschermde natuurgebied ter wereld en stond dus hoog op ons lijstje. Het centrale meer is het vertrekpunt van alle wandelingen in het park, maar het is al een trekpleister op zich! Geniet van de sprookjesachtige schoonheid van het Biogradska meer:

Bomen zijn er gemakkelijk 50 meter hoog en de oudste knarren halen zo’n 400 jaar! Best wel spectaculair als je voor zo’n boom staat! Ook de planten op de bodem zijn nogal uit de kluiten gewassen.We waren allebei héél aangenaam verrast door de schoonheid van zo’n ‘oerwoud’ en kunnen het iedereen oprecht aanraden.

Voor de kampvuur-fans (waartoe ik mezelf ook reken): er zijn fire pits voorzien. Omdat ik in een goed humeur ben, zal ik jullie mijn tot nu toe streng bewaard geheim delen: als je zo klein bent als mij, kan je onder de naburige blokhutten kruipen om er houten bouwafval te scoren voor je kampvuur. Je had Jeroen z’n gezicht moeten zien toen ik afkwam met een kurkdroge plint van 3,5 meter! 😉 Kampvuur gegarandeerd voor minstens een uur!

Durmitor Nationaal Park

Durmitor is ongetwijfeld het bekendste Nationaal Park van Montenegro. We hadden dan ook meerdere dagen uitgetrokken om het park te verkennen. Het stadje Žabljak is de meest interessant plek om je tent neer te poten (of om een kamer te huren voor wie op zijn comfort gesteld is). Het aanbod aan campings en kamers is overweldigend en zoals overal in Montenegro is de prijs er heel laag!

Žabljak ligt centraal in het park op zo’n 2 kilometer van het alom bekende (lees: zeer toeristische) Crno Jezero (Zwarte Meer). Haal het niet in je hoof erin te springen: ijskoud! Crno Jezero is het startpunt van de meeste wandelingen door Durmitor. Ook wij waagden ons aan enkele beklimmingen met een prachtig uitzicht als beloning.

Zorg ervoor dat je aan de ingang een goede kaart koopt met hoogtemeters. Zo kan je de zwaarte van je tocht zelf kiezen. Zowel voor de amateurwandelaar als voor de geoefende klimmer zijn er mogelijkheden zat. Wij gebruiken naast de kaart van Durmitor zelf, deze reisgids en deze algemene landkaart om door Montenegro te reizen.

Breng zeker ook een bezoek aan de Tara Canyon, de langste en meest diepe kloof in Europa waardoor de rivier de Tara stroomt. Het is zelfs de tweedegrootste kloof ter wereld na de Grand Canyon. Nog niet overtuigd van de pracht van Montenegro? Laat deze laatste prachtige foto van Jeroen maar voor zich spreken!