Hi there! Omdat het misschien wat overdreven is om half augustus een maandoverzicht van juli te posten, noem ik deze blog maar handig ‘onze reizen in de zomer’. Want eigenlijk was het wel een heerlijke reiszomer, waar ik maar al te graag over wil vertellen.

La bella Italia

Wat begon als een spontaan idee tijdens een van onze koffiedates ontaardde volledig en voor we het wisten, vertrokken Lotte en ik op roadtrip naar wat een wondermooie en leuke Toscane-reis zou worden.

Blitzbezoek aan Zwitserland

Om een nieuw land op onze scratchmap de kunnen krassen Om de rijdagen niet te lang te maken, kampeerden we onderweg in Zwitserland aan het meer van Luzerne. Na een wandeling besloten Lotte en ik bij onze ochtendcappuccino dat Zwitserland beslist een nieuw bezoek verdient!

Genieten in Toscane

De volgende dag reden we door naar Cinque Terre en dat was echt bellissimo! We wandelden langs de dorpjes en gingen nadien terug met de trein om ze nog eens in het avondlicht te zien.  Ik was maar al te snel om mijn wederhelft te beloven om hem er ook mee naartoe te nemen.

Via Pisa reden we door naar enkele schattige Italiaanse dorpjes met hele leuke steegjes en een heerlijk relaxte Italiaanse sfeer.

Lotte en ik zouden onszelf niet zijn als we niet profiteerden van de superlekkere Italiaanse cappuccino’s, gelato’s, pizza’s en pasta. Lordie lord, we hebben lekker gegeten 😉

Onze laatste dagen spendeerden we in Firenze, waar het mooi en bloedheet ijsjesweer was.

Eindigen in de Franse Elzas

We reden terug via Frankrijk en plaatsten onze tent voor de laatste keer in in Colmar (het Franse dorpje, niet het all you can eat restaurant). Jeroen en ik waren al eens eerder in dit pittoreske dorpje in de Elzasstreek en schreven er hier over.

Kudos voor Lotte voor de mooie route, veilig over de Italiaanse wegen te rijden (dat is echt wel een dingetje hoor!) en vooral voor het superleuke gezelschap!

Peaks of the Balkans

Ik had amper een dag om mijn rugzak weer in en uit te pakken en samen met Jeroen naar Montenegro te vliegen. Daar zouden we een loodzware, maar bloedmooie tocht van 200 km maken in Montenegro, Albanië en Kosovo.

In één van mijn vorige blogs maakte ik de belofte om de tent te dragen omdat Jeroen nog steeds aan het revalideren was na een zware rugblessure. Na er zo vaak door anderen op aangesproken te worden, kon ik natuurlijk niet anders dan die belofte ook effectief waar te maken. Tot grote hilariteit van de Albanezen liep deze muilezel er met een grote rugzak van bijna 18kg rond, terwijl Jeroen er met een kleine rugzak naast liep.

De peaks of the Balkans is veruit de meest technische, de spectaculairste en de mooiste tocht in ons hikersbestaan… en dan heb ik het nog niet over al die lieve mensen die ons spontaan water, brood, kaas, raki (dat spul is straf, zeg!) en nog meer lekkers aanboden. Of gewoon heel vriendelijk zwaaiden en nieuwsgierig kwamen kijken naar onze tent en slaapmatjes.

Elke dag meer dan 1000 hoogtemeters overbruggen in een hittegolf is zwaar, maar het was het dubbel en dik waard. Niet te geloven hoe gelukkig deze berggeiten zijn als ze de hele dag in de natuur zijn met de tent. Vooral Albanië heeft ons hart gestolen. We’ll be back! 

Meer verhalen en tips (ook over hoe niet aan flarden gescheurd te worden door al die drieste herdershonden) volgen beslist.

Na de tocht spendeerden we nog enkele dagen in de Montenegrijnse hoofdstad Podgorica om te bekomen (lees: veel te eten) en na te genieten van onze spectaculaire trail in het Balkangebergte. Ongelooflijk wat voor mooie natuur je ook binnen Europa kan vinden.

Begin augustus kwamen we terug en was het meteen back to reality. Hoog tijd dus om wat nieuwe reizen vast te leggen om de post-holiday blues te bestrijden 😉 Iemand nog leuke tips?