Vandaag geen foto van de week, maar een full-option blogpost mét recept voor ter ere van 9 november! Het lijkt misschien voor de hand liggend dat ik iets rond de Val van de Muur in Berlijn ga doen, maar ik moet tot mijn grote spijt en schaamte bekennen dat ik daar nog nooit ben geweest 😉 Maar vandaag, op 9 november, vindt er nog een andere belangrijke gebeurtenis plaats in Europa: de Catalaanse nationale feestdag en ter ere daarvan maak ik een overheerlijke Crema Catalana !!

De onafhankelijkheidsstrijd van de Spaanse regio Catalonië

Catalonië is een gebied in het noordoosten van Spanje met Barcelona als hoofdstad. Het is één van de welvarendste regio’s in Spanje en dat verklaart de onafhankelijkheidsdrang. Normaal gezien zou er vandaag een referendum over de onafhankelijkheid plaatsvinden, maar dat werd verboden door de Spaanse autoriteiten. Dan kwam men op het idee om een niet-officieel referendum te houden, maar dat werd eveneens verboden. Wat er vandaag zal gebeuren is dus niet zo duidelijk, want er was een oproep om toch te gaan stemmen, maar dat zal vermoedelijk niet veel opleveren.

Catalonië heeft ook een eigen taal: het Catalaans. Mijn broer, Robin, die in Barcelona woont, heeft de taal al meermaals vervloekt. Nu had hij zo zijn best gedaan om Spaans te leren en kan hij met de helft van de inwoners van Barcelona niet eens communiceren. Toen we hem bezochten, stootten we op een lokale boekenmarkt en daar zijn we beiden gek op. Helaas was het een Catalaanse boekenmarkt en konden we dus niets doen met die boeken. Het is maar een voorbeeldje van hoe sterk de Catalanen hun eigen identiteit en onafhankelijk van Spanje in de verf zetten. Dat is niet alleen op taalvlak te merken, maar ook op culinair vlak zijn er heel wat typisch Catalaanse streekgerechten die hun eigen identiteit moeten aantonen. Laat er tussen die gerechten nu toevallig ééntje zijn waar ik verzot op ben: Crema Catalana. Het lijkt een beetje op crème brûlée, maar de Catalaanse versie moet niet in de oven. Eergisteren probeerde ik voor het eerst Crema Catalana te maken en vriendlief en ik aten ons er ziek aan.

Hoe Crema Catalana maken?

Het oorspronkelijke plan was om de zoetigheid te delen, maar alles was al op nog voor we in de deel-fase kwamen. Gelukkig bleek het recept zo makkelijk te zijn, dat we het beslist vaker zullen maken en dan hopelijk wat vrijgeviger zijn 😉 Maar tot dan deel ik alvast het recept met jullie!

Wat heb je nodig voor Crema Catalana voor 4 personen?

• 6 eierdooiers (het eiwit heb je niet nodig, maar bewaar het bijvoorbeeld voor een heerlijke chocomousse!)
• 5 dl volle melk
• 12 cl room
• 100 gr fijne kristalsuiker
• 2 grote eetlepels maïzena
• 1 kaneelstokje
• 1 vanillestokje
• De schil van een appelsien (dit maakt het echt zo lekker!!)
• Een beetje bruine suiker voor het krokante laagje

Breng de melk en de room zachtjes aan de kook. Doe daarbij het stokje kaneel, het merg van het vanillestokje (en het stokje zelf) en de schil van de appelsien. Met een dunschiller kan je dit er heel gemakkelijk afhalen. Terwijl dit mengsel zachtjes opwarmt doe je de eierdooiers in een grote kom en meng het met de suiker en de maïzena. Als de melk eenmaal begint te koken is het tijd om dit in de kom met het eiermengsel te gieten. Zet een vergiet boven de kom zodat de kaneel, de appelsienschillen en het vanillestokje er niet meer bijzitten. Roer eventjes in de kom en giet het mengsel dan terug over in de kookpot. Laat dit kort koken terwijl je goed roert. De maïzena zal voor binding zorgen en als alles goed gaat krijgt dit de dikte van pudding.

Dan hoef je enkel nog de Crema Catalana in de potjes te gieten en twee uur te laten opstijven in de koelkast. Dit vond ik zowat het moeilijkste aan heel het recept, vooral omdat ik al geproefd had van de restjes in de kookpot en het zo lekker was! Twee uur wachten was echt een hel voor mij! 🙂 Na die 2 uur mocht ik eindelijk een bunsenbrander uittesten, want dat had ik nog nooit gedaan. Alle recepten waar ‘bunsenbrander’ bijstond liet ik altijd links liggen, omdat het me onmogelijk leek die te gebruiken (lees vooral: te lui om naar de winkel te gaan en er eentje te kopen). Ditmaal heb ik toch eens doorgezet en er voor 8 euro eentje gevonden in de Casa (maar eender welke winkel met keukenspullen zal er wel één hebben), mét vulling zelfs. Daar kan een mens dus niet voor sukkelen?! Om dat heerlijke krokante laagje te krijgen, moet je een mengeling van bruine suiker en kristalsuiker over de kommetjes strooien en dan kan je beginnen te karameliseren met je vlammetje. Enkel zorgen dat je niet te lang op één plaats blijft branden, want dan verbrandt de suiker.

Als je dan eindelijk in de zetel kan ploffen met je dessert hoef je enkel nog te genieten, want dit is echt OVERHEERLIJK!! Echt een smaaksensatie zoals je die amper kende! Zoetebekken zullen hier geen genoeg van krijgen. Door de bunsenbrander krijg je een krokant, gekarameliseerd laagje erover. De crème heeft zo’n romige vanillesmaak, maar door het ietwat bittere van die appelsienschil wordt alles lekker fris. Eigenlijk is het onmogelijk uit te leggen hoe lekker het is. Stel je gewoon het allerlekkerste dessert voor dat je maar kan bedenken en weet dan dat dit nog 2 maal zo lekker is!!

Het is nu niet per se zo dat ik de Catalaanse onafhankelijkheid steun omdat ze zo’n lekker dessert hebben bedacht… maar ik zou ze alvast niet tegenhouden om hun culinaire identiteit in deze richting verder te ontplooien 😉

Bon profit!