“Zeg, hoe staat het nu met jullie reis door Noorwegen?” Een lichte paniekaanval onderdrukkend zeg ik meestal dat we er goed voorstaan en dat we er veel zin in hebben. Vooral dat laatste klopt eigenlijk 😉 Maar met nog maar een dikke maand op de kalender, is het hoog tijd voor een update rond onze reisplannen.

De reisroute: Sint-Olavspad

Hier kondigden we het al eens aan, maar het plan is dus om de Sint-Olavswegen, een oude Pelgrimsroute, van Oslo tot Trondheim te wandelen. Dat komt neer op 643 kilometer en dat willen we in 22 dagen doen. Dat is meer dan 29 km per dag. Een ambitieus plan, maar een sportieve uitdaging gaan we niet snel uit de weg. Bovendien werden we in Trondheim helemaal verliefd op de Noorse natuur en het prachtige licht dat het noorden zo bijzonder maakt.

In Trondheim zagen we de bordjes die wezen op het bestaan van een pelgrimsroute met de Nidaros kathedraal in Trondheim als eindpunt. De route staat amper op de radar van de meeste hikers en dat maakte het alleen maar aantrekkelijker. Na een jaar luidop dromen, vonden we dat het tijd was om de uitdaging effectief aan te gaan. Als het ons effectief lukt op 22 dagen, zouden we bij de snelste pelgrims zijn die deze route gewandeld hebben.

De Sint-Olavswegen zouden vrij goed bewegwijzerd moeten zijn. In mijn geval is dat nog geen garantie op succes, maar Jeroen heeft al een paar dozijn mapjes bestudeerd en verkeert volgens mij in de fysieke onmogelijkheid om verloren te lopen. Een ideaal reismaatje dus!

Overnachten

In tegenstelling tot de pelgrimsroute in Compostella, zullen er geen refuges zijn. Af en toe zou er een pelgrimshut langs de weg moeten staan, maar dat zal zonder enige voorzieningen zijn, dus eigenlijk gaan we er niet vanuit dat dit een optie is voor ons.

In Noorwegen kan je wel wildkamperen en dat moet je deze twee doorgewinterde outdoor-fanaten geen twee keer zeggen. Bovendien gaat de zon nooit onder in het noordelijk halfrond in de zomer, dus dat maakt de kampeer-ervaring eens zo leuk! Heerlijk dat we ons niet suf moeten zoeken naar betaalbare slaapplaatsen!

Kampeermateriaal

Bij Decathlon zagen ze ons als de ideale partner om hun technisch kampeermateriaal van Quechua te testen op de degelijkheid tijdens onze reis. Dat wilde meteen ook zeggen dat we onze oude, vertrouwde kampeerspullen moeten thuis laten en dat vind ik dus best wel spannend.

Ik ben ervan overtuigd dat we met onze nieuwe tent en slaapzak véél beter af zijn, maar hoe onze wandelschoenen en rugzak het zullen doen, blijft een grote vraag. We hebben in juli al wat momenten gepland om wat langere wandelingen te maken met een volgepakte rugzak en dan weet ik meteen of ik met een gerust hart kan vertrekken.

Ondertussen hebben we onze nieuwe spullen al een paar keer getest op kortere tochten en voorlopig ziet het er naar uit dat we dankzij onze lichte tent en onze donsslaapzakken met onze lichtste rugzak ooit zullen starten. Een groot deel van het succes van onze onderneming zal afhangen van het gewicht van onze rugzak. Elke gram wordt dus gewikt en gewogen.

Wat moeten we nog doen?

Jullie vragen jezelf misschien af waarom ik onder zoveel stress gebukt ga… Er zijn nog wel een heleboel dingen die we nog niet hebben gedaan. Voorlopig blijft het bijvoorbeeld nog altijd onduidelijk of we tijdens onze tweede week in de hooglanden überhaupt winkels of andere tekenen van civilisatie zullen tegenkomen. Of we op het einde van onze eerste week wandelen proviand voor een hele week kunnen kopen en dragen, blijft nog maar de vraag. Dit is niet alleen logistiek het meest lastige stuk, maar ook fysiek zullen de Noorse Hooglanden zeer uitdagend zijn. Tegelijkertijd zal dit ook het mooiste stuk van de reis worden.

Hoewel de fysieke voorbereidingen tot hier toe goed gaan, kampt Jeroen nog steeds met een blessure aan de hamstring. Fingers crossed dat hij pijnvrij zal kunnen stappen. Hij doet niets anders dan rusten, terwijl ik niets anders doe dan trainen om mijn spieren te laten wennen aan de inspanningen. Of mijn linkerknie zal tegenwerken, is op dit moment ook nog bang afwachten. Tips voor een goede (massage)gel tegen spierpijn, zijn altijd welkom!

Op de dag van onze aankomst in Oslo moeten we nog proberen om een winkel met gasflessen voor onze kookvuur te vinden, want die mogen niet mee op het vliegtuig (we hebben dit al eens geprobeerd, maar liepen tegen de lamp). Het pelgrimscenter moeten we bij aankomst zoeken om ons te laten registreren als pelgrims én we zouden nog 30 km moeten wandelen die dag. Van rustig in ons stapritme komen, zal dus absoluut geen sprake zijn.

Internet, telefonie en fotografiemateriaal vormen een laatste kopzorg. Ik zou volgens mij best een Noorse simkaart kopen met een flinke databundel. Hopelijk lukt me dat met onze beperkte tijd in Noorwegen. Verder moeten we nog zorgen voor een krachtige powerbank. Moest iemand een gouden tip hebben, is dat meer dan welkom! Jeroen ligt dan weer wakker van welk fotomateriaal hij mee zal nemen. Vermoedelijk neemt hij met het Noorse regenweer niet het risico om een tweede lens mee te nemen. Over de vraag of hij een reflector en een reisstatief mee zal nemen, moet hij nog een paar nachtjes slapen (of wakker liggen).

Nog een flink aantal dilemma’s op te lossen, dus zo weten we ons de komende tijd zeker te amuseren! Wie nog tips heeft, be our guest 😉