Eigenlijk komt mijn liefde voor Frankrijk niet volledig tot uiting op mijn blog. Hoewel ik zowat alle regio’s ooit al eens bezocht heb, is het fotomateriaal niet altijd van een kwaliteit die het land voldoende eer zou aandoen. Een prachtig land verdient nu éénmaal prachtige foto’s. Gelukkig zal Frankrijk een prominente plaats innemen in onze reizen van 2015! Ik trap het ‘Frankrijkjaar’ af met een reisverhaal uit Gerberoy van het voorjaar van 2014. 

“Mooiste dorpjes van Frankrijk”

Deze bijzonder inspiratieloze zoekopdracht typte ik in op Google. Waarschijnlijk is het overbodig om te zeggen dat ik al minstens even inspiratieloze resultaten kreeg. Waarschijnlijk straft Google onverbiddelijk alle luie dorpjeszoekers zoals mij die de moeite niet namen om hun zoekopdrachten in het Frans te vertalen. Op goed geluk probeerde ik dan maar “les plus beaux villages de france”! Eureka! Ik stootte vrijwel meteen op het sprookjesachtige Gerberoy. Wat een droom!

Gerberoy staat bekend om de rozenteelt, de prachtige huisjes én heeft maar 89 inwoners! Om het drukke nachtleven moesten we het dus al niet doen, maar het is ongetwijfeld wel het meest pittoreske dorpje dat ik ooit al bezocht!

Een verkleumde, doorweekte Victoriaanse Prinses

Waarom ik nu per se het mooiste dorpje van Frankrijk wou vinden, ook al was daar niets te beleven?! Het antwoord op die vraag ligt in Jeroen’s passie voor fotografie. Hij had net een nieuwe camera gekocht en wou daarmee foto’s maken met een bijzonder concept. Ik was gewillig slachtoffer. Ik koos het dorpje uit en Jeroen zou de rest doen.

Ik ben al wel wat gewend van hem, maar dat hij op een dag zou komen aandraven met potsierlijke jurk met hoepelrok in Victoriaanse stijl had ik niet bepaald zien aankomen. Omdat ik niet over het postuur van een Victoriaanse prinses blijk te beschikken, kon ik amper ademen in de jurk. Door deuropeningen gaan lukte evenmin met die hoepelrok en in onze smalle auto gedroeg de rok zich als pop-up tent. Verre afstanden afleggen was een hele opgave op de bijhorende hakken. Wie mooi wil zijn moest duidelijk erg afzien 😉

We kozen ervoor om begin mei te gaan, zodat mooi weer gegarandeerd zou zijn. Het leek perfect, maar uiteindelijk bleek het ijskoud en regenachtig te zijn dat weekend. Omdat we zoveel moeite hadden gedaan voor de jurk en de reis naar Gerberoy, besloten we toch een poging tot fotoshoot te houden… tussen de buien door. Ik was al gauw helemaal verkleumd, had blarenvoeten door met hoge hakken op de kasseien te lopen, maar probeerde toch nog mooi te lachen voor de foto’s.

Schitteren in een Chinese woonkamer

Tegen het einde van de dag werd het iets droger en dat leverde toch al iets betere foto’s op. Geregeld liepen kinderen voorbij die nogal enthousiast werden bij het zien van ‘een echte prinses’ en er kwamen zelfs twee Chinezen vragen om met mij op de foto te mogen. Waarschijnlijk sta ik nu in één of andere Chinese woonkamer te schitteren in mijn Victoriaanse jurk. Wat een ongelooflijke eer!! 🙂

Oh ja… en voor wie het wil weten: de mooiste foto namen we in een godverlaten maïsveld onderweg naar huis toen de zon eindelijk tevoorschijn kwam. Die vervloekte prinsessenjurk had ik al lang in de verste hoek gekeild en verruild voor een veel comfortabelere jeans en hemdje. Eenvoud siert ontegensprekelijk 🙂