Wanderer’s Week #18
Wauw, wat een waanzinnige week was dit! Toen ik aan mijn overzicht begon te schrijven, leek het net alsof er 3-4...
Hoi iedereen, het einde van het jaar dendert maar dichterbij en die rush naar het einde vertaalt zich ook in mijn weekactiviteiten. Doorheen de week redelijk kalm (behalve dan de Sint op het werk!) en alle leuke activiteiten gezellig dicht bij elkaar op die ene avond en twee dagen op het einde van de week. Welkom in mijn 43ste week alweer!
De weekdagen in de aanloop van de winter zijn donders weerbarstig. We vertrekken vroeg in de ochtend wanneer het nog donker is en we komen pas terug thuis als de zon al terug ver achter de horizon is verdwenen. Geen leuk ritme en al helemaal een domper op je gebruikelijke energie.
’s Avonds houden we het dan meestal ook redelijk rustig. We lezen een boek, doen wat inspiratie op voor volgende reizen of kijken een goede film of natuurdocumentaire.
Om mijn leeshonger dit seizoen te stillen, ben ik lid geworden van de Tweebronnen bibliotheek in Leuven en speur ik het internet af naar recensies van goede boeken. Zo verslond ik al ‘De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween’ van Jonas Jonasson en ‘De autist en de postduif’ van Rodaan Al Galidi.
Die eerste is een absolute aanrader! Het verhaal deed me soms wat denken aan Forrest Gump met al die historische toevalligheden, maar zeker op een goeie manier. Het tweede boek sprak me dan weer minder aan.
Nu ligt voor de tweede keer in mijn leven een Haruki Murakami voor mijn neus, ‘De jacht op het verloren schaap’. Ik durf er bijna niet aan beginnen, want mijn vorige poging tot het lezen van Murakami was teleurstellend. Ik heb dat boek zelfs niet kunnen uitlezen! Maar nu geef ik hem met dit boek een nieuwe kans. Hopelijk met beter resultaat!
Ik ben een ongelooflijke sucker voor feestelijke tradities waar heel veel lekkers bij komt kijken. En de sint is geen uitzondering. Vorig weekend konden we al een hele buit binnen halen en kreeg ik zelfs een prachtig cadeautje in de vorm van dragon gloves. (dank u sint!) 🙂
Maar 6 december moest in feite deze week nog komen en op mijn werk houden ze zich strikt aan die datum. Dinsdagochtend vond ik onze eetzaal dus volledig bezaaid met chocolade, speculaas en ander zoet. Wat moeten we braaf zijn geweest?! 😉
Terwijl ik deze Wanderer’s Week schrijf geniet ik nog volop na van onze berg chocola met een heerlijke tas koffie. 🙂 We zijn absoluut geen snoepers, maar één keer per jaar laten we ons gewillig volledig gaan!
Vrijdagavond vonden Zoë en ik eindelijk een moment om samen te komen en reisverhalen uit te wisselen bij mij thuis. Meteen de perfecte gelegenheid om dan ook het huis eens te tonen! En omdat reisverhalen nooit vervelen, kwam ook Leen mee om haar avonturen te delen. Wat een gezelschap, wat een vreugde!
Zoë blies leven in haar foto’s van Peru, Bolivië en Chili. Machu Picchu zag er fenomenaal uit! Dat staat bij deze heel hoog op mijn lijstje! (gelukkig ook bij Jeroen 😉 ) Leen liet ons dan weer meegenieten van een roadtrip door Slovenië, Kroatië en Venetië. Heerlijk toch om te zien dat er nog zoveel moois te zien is in ons eigen Europa. Ook daar deden we weer heel wat inspiratie op.
En ik? Ik kocht Zoë en Leen eerst om met een stomende veggie curry van zoete aardappel en bloemkool, om hen dan later op de avond te laten meegenieten van onze trektocht door Noorwegen. We babbelden aan één stuk door en voor we het wisten was het al bijna middernacht en tijd om af te ronden. Een fantastisch bezoek! Voor herhaling vatbaar!
In het weekend trekken Jeroen en ik er graag op uit. Het hoeft niet perse ver te zijn of ergens nieuw, maar we willen altijd wel iets speciaals doen. Op zaterdag trokken we naar het ons welbekende Leuven om het Grote Begijnhof bij kaarslicht te zien. En uiteraard ook om een luxe koffie te scoren. 😉
We hadden het kunnen weten dat het daar over de koppen lopen was, maar Jeroen wist toch wel enkele sfeerfoto’s uit de brand te slepen. (zelfs zonder statief!) De sfeervolle wandeling eindigde met een welverdiende hamburger bij Loving Hut Veganerie, een veganistisch fast food restaurant. Lekker! 🙂
Zondag konden Jeroen en ik niet anders dan de dag apart door te brengen. Hij had de vierde verjaardag van zijn petekindje en ik had werkverplichtingen. De ervaringen konden niet verder uit elkaar liggen: gezellig keuvelen over een stuk roomtaart of de handen uit de mouwen steken in een koude universiteitshal. Ondanks het hoge Harry Potter-gehalte van de universiteitsgebouwen, zou ik toch liever aangeschoven hebben bij de taart! 😉
Het kan niet elke week feest zijn voor mij (voor Jeroen blijkbaar wel), maar volgende week neem ik revanche! 😉 Ik ga deze week alvast inzetten met een heerlijke koffie voor mezelf en het vastberaden plan om er dubbel en dik van te genieten. Doen jullie dat zeker ook!
Comments
3 CommentsHanne
dec 12, 2016Marijke, als je je dan toch wilt wagen aan Murakami raad ik je 1Q84 aan. Ik heb het eerste deel gelezen, vond dat echt een prachtig staaltje schrijfwerk.
jef
dec 14, 2016ok Murakami is een fenomeen en moest al lang de nobelprijs gekregen hebben. Ik zou eerder opteren voor de iets “gemakkelijkere” titels nl ten zuiden van de grens en Norwegian woods om daarna de magisch realistische titels aan te pakken zoals Kafka op het strand, Dans dans dans, de opwindvogelkronieken, enz. 1Q84 moet je in 1 ruk alle 3 de delen lezen om terecht te komen in een onwaarschijnlijk boeiende leefwereld van deze outstanding writer.
Marcella
dec 18, 2016Mooi, die kaarsjes bij het Grote Begijnhof! Sfeervol! En kletsen over reisverhalen is sowieso fijn. Hebben jullie al nieuwe reisplannen?