Wanderer’s Week #37
Niet te geloven! Midden oktober krijgen we nog een mooi Indian Summer weekend voorgeschoteld. Van dat prachtige...
Ho ho ho! Zalige tweede kerstdag! Tegen de tijd dat jullie dit lezen, hangen we ergens boven Frankrijk of Spanje op weg naar Portugal. Voor het eerst gaan we in de winter naar een warme bestemming, een belofte die ik mijn koukleumende wederhelft moest maken na dat ik hem achtereenvolgens naar Trondheim (-8°C) en Polen (-10°C) meesleurde in de voorbije twee kerstvakanties. Het is een wonder dat we alles op tijd hebben kunnen inpakken, want we hadden een zéér hectische week… zoals altijd eigenlijk… misschien is het wel tijd voor voornemens?
Deze week gingen we samen met mijn mama en één van mijn jarige zusjes Japans eten bij deze Japanner in Leuven. Een echt aanrader, want zowel de sushi als de noedels waren subliem! Na onze reis door Japan, kunnen Jeroen en ik een goeie Japanse maaltijd nog meer appreciëren!
Erna deden we met z’n vieren een escape room in Leuven, want het enthousiasme van Jeroen, mijn zusje en mezelf had ook mijn mama nieuwsgierig gemaakt naar het concept van escape room. Voor we het goed en wel beseften, zaten we in een lugubere ziekenhuiskamer met afgehakte lichaamsdelen, bedenkelijk medisch materiaal en het geluid van gillende mensen op de achtergrond. In die omstandigheden probeerden we ons zo goed en zo kwaad als het kon te bevrijden.
Het was ons maar nét op het uur gelukt, we waren namelijk zo stom om herhaaldelijk de instructies van de kluis (waarin de sleutel lag die ons vrijheid zou schenken) te negeren door de code níét te laten volgen op ‘A’. Hahaha, na een uur de meest ingewikkelde raadsels op te lossen, is het lezen van een handleiding ons te moeilijk! 🙂 We konden er gelukkig wel hartelijk om lachen.
Deze week leverde ons bovendien nog een terras, een voordeur mét klinkers én een halve oprit op… én helaas ook een pijnlijke rug voor Jeroen!
Kerstavond vierden we bij mijn familie, met een héérlijk diner gemaakt door mijn mama. Helaas vergaten we onder meer het hoofdgerecht te fotograferen omdat we allemaal zo enthousiast waren over de champignon-risotto die voor onze neus stond.
Als je uit een tuiniersfamilie komt, kijk je al niet meer op als er effectief een kruiwagen onder de kerstboom ligt en je zelf met een compostvat aankomt dat amper in de auto past 🙂
Jeroen en ik zijn 2 LP’s, een super leuk bordspel en een paar tuinhandschoenen rijker. Het was naar goede familietraditie weer een top kerstavond (ook al werd ik tweemaal genadeloos verslagen bij rummikub)!
De dag nadien sliepen we uit… wie ons een beetje kent, weet dat zoiets uiterst zeldzaam is! We pakten haastig onze spullen in voor de reis naar Portugal. Inpakken ten huize Wanderer’s Blues verloopt meestal volgens een vast stramien: Marijke loopt als een kip zonder kop het hele huis door op zoek naar al haar spullen die overal rondslingeren, Jeroen heeft alles netjes ingepakt na 30 minuten, Marijke roept doorheen het hele huis of Jeroen haar verloren spullen heeft gezien, Jeroen vindt het meeste terug op de meest onwaarschijnlijke plaatsen onder mijn luide aanmoedigingen en wanhoopskreten en na een tweetal uur zijn we eindelijk ingepakt, is mijn rugzak een grote puinhoop en is die van Jeroen netjes geordend… en zijn we beiden compleet uitgeteld 😉
Nadien reden we naar mijn oma om de eerste kerstdag te vieren. De hapjestafel die mijn oma jaarlijks met zoveel toewijding maakt, verzorgden wij nu zelf in haar kamertje en nadien namen we haar met rolstoel en al mee naar haar favoriete restaurant.
‘s Avonds deden Jeroen en ik nog een avondwandeling om wat te bekomen van al dat gefeest en het vele eten en kropen we op tijd onder de wol met het vooruitzicht om midden in de nacht op te moeten staan om op reis te vertrekken. Zo’n dingen lijken altijd een prima plan als je boekt, maar op het moment zelf ben ik meestal toch wat minder enthousiast 🙂
Geniet nog van de kerstdagen allemaal! Als alles goed gaat, komt er volgende week nog een post online met een overzicht van onze reizen dit jaar. Wie onze belevenissen in Portugal real time wil volgen, kan steeds onze Facebookpagina in de gaten houden of geregeld op Instagram kijken!
Comments
1 reactieAnnelyse
dec 26, 2016Wij hebben net 2 maand portugal achter de rug. Super meegevallen, Portugal zit in mijn hart. Benieuwd waar jullie naartoe gaan.