Hoihoi! Met een beetje vertraging (iets met te laat in bed liggen en vergeten welke dag van de week we nu eigenlijk zijn door die wildgroei aan feestdagen in mei) alsnog mijn weekoverzicht!

Lente in Leuven

Begin deze week liet de zon zich weer van haar beste kant zien en dus trokken Zoë en ik naar de botanische tuin in Leuven. Dit is zo ongeveer de mooiste periode om de tuin te bezoeken, want nu staat de prachtige blauwe regen in bloei. Wat heeft Leuven toch mooie plekjes!

Koffie & bagels!

Ik ontdekte per toeval ook een hele gezellige koffie- en bagelbar in Leuven, waar het voor de verandering niet over de koppen lopen is tijdens de lunchpauze. Ze hebben er heerlijke sapjes, smoothies, bagels, soep,… We probeerden de vegan bagel met hummus, geroosterde groenten en ajvar (soort van paprika-spread) en een bagel met cream cheese , gerookte forel en appel. Mijn vegan bagel was veruit de lekkerste naar mijn immer subjectief oordeel 😉

We probeerden ook een smoothie met blauwe bessen (heerlijk!) en een sapje met appel, wortel en gember. Dat laatste is lekker, als je van gember houdt. Wat blijkbaar niet het geval is bij mij 😉

Strijd tegen het onkruid

We werkten deze week ook volop in de tuin. We probeerden de wildgroei aan distels in onze tuin enigszins in te tomen, maar dat blijkt vechten tegen de bierkaai. Maar ik geef niet op!

In mijn moestuin boek ik iets grotere successen, want ondertussen doen alle plantjes het goed. Helaas blijkt dat het de bedoeling is om een aantal plantensoorten uit te dunnen zodat enkel de sterkste plantjes zich kunnen ontwikkelen. Ik ben er mentaal nog niet helemaal klaar voor. Ik ben volgens mij een veel te emotionele tuinierster 😉

Ondertussen zie ik de eerste embryonale aardbeitjes al aan de plantjes verschijnen! Hopelijk kan ik ze opeten vooraleer de vogels dat doen! 

Omdat ijsheiligen nu voorbij is en de kans op nachtvorst statistisch gezien klein is (fingers crossed!), mag ik ook al komkommer, pompoen en courgette planten en dat deed ik natuurlijk meteen!

Sprinten op zaterdagochtend

Zaterdagochtend ging ik op zoek naar nieuwe hardloopschoenen. Ik had het idee dat mijn oude schoenen hun beste tijd hadden gehad en met het oog op de trailrun van zondag, vond ik het hoog tijd voor een nieuw paar. Ik ging naar het Runner’s Lab, waar ze een loopanalyse doen. Je kan hier duidelijk zien dat ik maar liefst twee enkels heb. (no shit, Sherlock…) En in tegenstelling tot wat de foto doet vermoeden, heb ik ook aan mijn linkervoet voet vijf tenen!

Jeroen beweerde dat ik mijn schoenen het beste kon testen door ermee te sprinten. En zo bracht ik mijn zaterdagvoormiddag al sprintend door in het Runner’s Lab, omdat ik 6 paar schoenen moest testen en dan ook nog eens verschillende schoenen links en rechts moest aantrekken om het verschil te testen. Uiteindelijk wandelde ik met een erg lelijk, maar extreem goed zittend paar schoenen naar buiten. Je kan niet alles hebben in het leven!

Na de middag dook ik de keuken in en maakte ik onder meer deze rijstsalade voor na het lopen de volgende dag. Valt het op dat ik zenuwachtig was?! 😉 Het zou mijn allereerste trailrun ooit zijn en dat vond ik dus best wel spannend.

Trailrun in de Ardennen

Die ochtend waren we veel te vroeg uit te veren voor onze obligate kom havermout voor de wedstrijd en reden we richting de Ardennen. Ik werd wel wat nerveus van het zicht van al die steile heuvels (hoe ga ik die ooit op rennen?), maar had er ook wel ontzettend veel zin in!

Het startschot werd gegeven voor de 15 km (het zou uiteindelijk 16,2 km blijken te zijn, maar gelukkig wist ik dat toen nog niet) en we renden meteen bergop. Na 1 km begon ik me al af te vragen waar ik eigenlijk aan begonnen was, maar al snel doken we de bospaadjes in, renden we heuvelkammen op, staken we riviertjes over en vlogen we over de stenen op de afdaling. Of ja, zo voelde het toch 😉

Het was best wel vermoeiend, want bergop lopen is duidelijk nog niet mijn specialiteit, maar ik vond het zalig om midden in de bergen in de Ardennen te lopen. Ik kwam uiteindelijk als 16de vrouw aan na 1h48 en voor mijn eerste trailrun te zijn, was dat eigenlijk wel meer dan prima. Al had ik misschien wel iets sneller kunnen lopen, maar dat hou ik dan maar voor een volgende keer 😉

Jeroen liep 1h23, maar had na 10 km zijn enkel verzwikt. Op één of andere manier is hij toch blijven hardlopen, maar na zijn finish was van vlot lopen geen sprake meer. Ik vond op het fotoverslag van de organisatie deze foto van Jeroen… het is een sfeerbeeld als geen ander 😉

Jimbo Mathus & Ian Siegal

Maar ondanks al deze onfortuinlijkheden gingen we gewoon door met onze dagplanning, want er stond nog heel wat leuks op het programma. We zouden namelijk naar een optreden van Jimbo Mathus en Ian Siegal gaan in Turnhout en dat wilden we voor geen geld missen.

En daar hebben we beslist geen spijt van want ondanks de slechte akoestiek, was het optreden wel echt de moeite! Voor wie nieuwsgierig zou zijn naar hun muziek: hier vind je een voorbeeld (genre Blues/ Americana)!

We lagen zondagavond (of technisch gezien was het al maandag) veel te laat in ons bed, maar ook dat was prima, want op Pinkstermaandag hebben we gewoon een extra vrije dag. Dat soort maandagen kan ik wel echt appreciëren 😉

Ik ben helemaal niet stijf van het lopen en dat leidt met tot de prangende, existentiële vraag of ik wel hard genoeg gelopen heb op de wedstrijd. Er zit niets anders op dan snel weer een trailrun mee te doen om te kijken of ik niet wat sneller kan 😉 Ik heb de smaak te pakken hoor… en ook Jeroen maakt ondanks zijn verzwikte enkel al plannen voor zijn comeback!