Exact een jaar geleden, maakten Jeroen en ik een magische reis door Nepal. We trokken door het  Solukhumbu distruct met als hoogtepunten de beklimming van de Pikey Peak en ons verblijf in het bergdorpje Lumsa, waar we bijzonder warm onthaald werden. Daar werd ons stilaan duidelijk dat we al het moois dat de wereld te bieden heeft en al die bijzondere ontmoetingen graag wilden delen… Niet alleen op onze blog, maar ook met een klein hummeltje aan onze zijde dat de wereld nog helemaal moet ontdekken.

Wandelgenen?

Nog geen twee maanden later ontdekten we dat dat klein hummeltje net zo ongeduldig was als ons om er samen op uit te kunnen trekken. Niet alleen mochten we ons gelukkig prijzen dat we bijzonder snel zwanger raakten, maar ook dat mijn zwangerschap -op wat avondmisselijkheid de eerste drie maanden na- bijzonder spoedig verliep. Ik heb ontelbare kilometers gewandeld, in de hoop zo de wandelmicrobe door te geven aan ons kindje. Op zes maanden zwangerschap kon je me nog in het vulkaanlandschap van de Franse Vogezen vinden!

Geen bijgelovige baby

Op 13 september, mochten we Gijsje eindelijk in onze armen nemen. Bijgelovig lijkt hij alvast niet, want ondanks dat het vrijdag de dertiende was… ging ook de bevalling bijzonder vlot. 😉 Met zijn 2,4 kg was hij nog maar piepklein, maar ons geluk kon niet groter zijn. Nog geen week later zouden we de eerste wandelingetjes met hem maken. Misschien heb ik wel net iets té veel gewandeld toen ik zwanger was van Gijsje, want het allerliefst slaapt hij in de draagdoek terwijl we met hem rondwandelen.

Met z’n drietjes de wereld ontdekken

Stilaan zijn we onze eerste reisje met hem beginnen plannen. Zware meerdaagse trektochten zoals de Sint-Olavsleden in Noorwegen of de Peaks of the Balkans zullen voorlopig niet meer op de planning staan, maar dagtochten en kampeertripjes zullen Gijsje met de paplepel worden ingegoten. Hij doet nu al niets liever dan rondkijken (ook al kan hij nog maar 30 centimeter ver kijken), dus we kijken er nu al naar uit om zijn gezichtje te zien wanneer hij ontdekt hoeveel moois de wereld verder nog te bieden heeft. Tegelijkertijd willen we de draad van onze blog stilaan weer opnemen. We merken dat we erg veel plezier hadden in het delen van onze foto’s en reistips en dat er nog steeds veel mensen hun weg naar onze website vinden en geïnspireerd raken. Daar doen we het uiteraard voor! 😉

Tot binnenkort,

Marijke, Jeroen en Gijsje